tydzień minął jak jeden dzień

Już tydzień ferii minął, nawet nie wiem kiedy, ale stanowczo za szybko. Czas na miłe nic nie robienie w miłym towarzystwie, zawsze musi się znaleźć. Mam wrażenie, że przez ten tydzień byłam zupełnie kimś innym. Czyżby otoczenie aż tak bardzo wpływało na moje zachowanie... Może to przez brak codziennej dawki krytyki. Byłam panem własnego życia, a dzisiaj znów powrócił stały demotywator. Pora zacząć ćwiczyć nad odpornością na opinie innych. Póki robiłam co lubiłam to kompletnie mnie to nie interesowało, ale teraz... Kiedy wszystko poszło w odstawkę, stałam się strasznie zależna od opinii innych i wrażliwa na nią. Mimo, tego że wiem iż ich opinia jest nieprawdziwa. Wprowadza mnie to wszystko w tak podły humor, że najlepiej w ogóle się do mnie nie zbliżać.

W ferie zaczęłam oglądać trochę więcej telewizji, przez posiadanie więcej wolnego czasu. Nie ma dnia żeby nie był poruszany temat gejów. Nigdy nie miałam nic przeciwko im, ale ostatnio czuję się osaczona. Mam wrażenie że powstaje jakaś chora presja. Może to odwracanie uwagi od innych ważniejszych rzeczy. W każdym razie, mam dość, zostanę jednak przy Polsat Sport :)
Dzisiaj Skra pokonała 3-0 Zakse i to w jakim stylu. Po pierwszym secie myślałam, że będzie zacięta walka. Zamiast rywalizacji był jednostronny pokaz siły. Nie mam nic przeciwko takiemu obrotowi sprawy :)

Śnieg pada, a mnie korci żeby wyjść z domu i pobiec gdziekolwiek zostawiając wszystko za sobą. W zasadzie chęć biegania siedzi mi w głowie już jakiś czas, ale temperatura mnie przeraża. Jutro jesli nie wyciągnę rodziców nigdzie, to będę musiała sama coś wykombinować. W ramach treningu jutro odśnieżam :) Dosyć tego zamulania w domu. Im więcej rzeczy mam do zrobienie tym większą energie do działania. A bez nawet najmniejszych celów to wszystko staje się takie nijakie i mętne.